تره کوچکترین عضو خانواده پیازهای خوراکی است که در آسیا از جمله ایران و افغانستان، اروپا و آمریکای شمالی میروید. در آشپزی برگ آن بهدلیل طعم ملایمتر از سیر و پیاز،
کاربرد بیشتری دارد. این گیاه در آشپزی اروپا چندان شناخته شده نیست و حتی برخی ایرانیان اروپا آن را با پیازچه اشتباه میگیرند. اما در ایران بسیار استفاده میشود. در افغانستان
با نام گندنه مشهور است و یک نوع نان بنام بولانی با آن تهیه میکنند
بذر تره یا تخم تره مانند گیاهش از خواص درمانی زیادی برخوردار است
شکلش شبیه به بذر پیاز و بهترین نوع آن سیاه فربه (چاق،تپل) است
طبیعت آن گرم و خشک است و مصلح آن عسل است
خواص درمانی تخم تره: تقویت کننده کلیه و مثانه و محرک اشتها، مقوی معده و برطرف کننده یبوست، قطع کننده خونریزی و افزاینده نیروی جنسی، تحلیل برنده گازهای روده و رفع
کننده امراض سرد بدن، ضد دلپیچه و مفید برای اسهال ساده، بازکننده انسدادهای مجاری کبد و ضد اسهال مزمن میباشد.
هر روز آن را بو بدهید و بخورید. دل پیچه و اسهال که همراه با پیچش شکم است و همچنین اسهال های طولانی و مزمن را متوقف می کند.
دو مثقال از آن را با دو مثقال تخم مورد مخلوط کرده بخورید. برای امراض سرد نافع است، اشتها را زیاد می کند، کلیه، مثانه و کمر را تقویت می نماید، خون ریزی از هر عضوی را قطع
می کند، باز کننده ی گرفتگی های بلغمی مجاری کبد می باشد.
آن را بجوشانید و بخور آن را هر روز به مقعد بدهید و پنج روز هم تخم تره بیابانی را بخورید. بواسیر را درمان می کند.